นายอักรอม บือแน

ตลอดระยะเวลา 2 ปี มันสอนให้กระผมเป็นคนที่มีความรับผิดชอบมากขึ้น เนื่องจากสาขาวิชาที่กระผมกำลังศึกษาเป็นสาขาวิชาที่ต้องรับผิดชอบกับชีวิต คน หากเราช้าในการช่วยชีวิตคนเพียงแค่เสี้ยวนาทีอาจทำให้คนไข้เสียชีวิตได้เลย

เป็นที่รู้กันโดยทั่วไปในเรื่องการเรียนที่หนักหนาของนักศึกษาพยาบาล แต่ผมก็ไม่เคยท้อถอยจนทำให้ผมสามารถได้รับเข็มพยาบาล และขึ้นฝึกวิชาชีพการพยาบาลตามโรงพยาบาลที่มหาวิทยาลัยกำหนด

แม้จะลำบากและเหน็ดเหนื่อย แต่เมื่อผมได้รับคำขอบคุณจากญาติคนไข้หรือตัวคนไข้เอง ก็ทำให้ผมรู้สึกหายเหนื่อยทันที รู้สึกมีความสุขอย่างมากที่ได้ช่วยให้ผู้ป่วยหายจากความเจ็บป่วยที่เขาเป็น อยู่ และสามารถดำเนินชีวิตได้ตามปกติ เพราะผมเชื่ออยู่เสมอว่า ความสุขที่แท้จริงคือความสุขที่ห่างไกลจากความเจ็บป่วย คนเราทุกคนย่อมอยากมีชีวิตที่ห่างไกลจากความเจ็บปวด แม้กระทั้งก่อนเสียชีวิต ทุกคนก็ต้องการที่จะตายโดยไม่เจ็บปวดใดๆทั้งสิ้น

สุดท้ายนี้กระผมก็ขอขอบคุณ มูลนิธิคุณแม่น้อย ที่ได้มอบทุนการศึกษาให้กับกระผม ซึ่งทำให้กระผมสามารถจ่ายค่าเทอม ซึ่งเป็นการช่วยแบ่งเบาภาระพ่อแม่ของผมได้อย่างมาก ขอบคุณครับที่อุปการะกระผม

ขอบคุณมากครับ

นายอักรอม บือแน